می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها
که : پدر تنها قهرمان بود عشــق، تنـــها در آغوش
مادر خلاصه میشد بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های
پـدر بــود... بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم
بودند تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند. تنـها چیزی
که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود و معنای خداحافـظ، تا فردا بود….
نظرات شما عزیزان: